Misschien heeft u er wel eens eerder wat van gezien, van het werk van Wout Herfkens. Herfkens is beeldend kunstenaar, geboren in 1962 in Rotterdam, te vinden op https://www.woutherfkens.com/beelden/fotoalbum/ Herfkens maakt allerlei beelden, maar hij is vooral bekend geworden omdat hij een bijzondere collectie maakte van verpleegde ´Jezussen´ die hij in een (ziekenhuis)bed legde.

Herfkens verzamelde de Christuslichamen die van afgedankte kruisbeelden afkwamen. Hij verzorgde die beelden zoals je dat met een gewond mens zou willen doen. Hij verbond dus de wonden aan Jezus´ handen en voeten, en legde hem in een bed, alsof zo een genezingsproces kon starten. Of misschien was het nog niet eens om de gedachte te genezen, maar eerder om de gedachte de pijn, benauwdheid, angst en stress van de gekruisigde weg te nemen. Zijn gewonde Christusbeelden verwijzen allereerst naar de misdaad tegen de menselijkheid die het kruisigen is. Ze verwijzen ook naar de misdaad om een onschuldige, zoals Jezus dat was, zo wreed te executeren. En ze verwijzen naar de eeuwenlange dubbelzinnige gewoonte om kruisbeelden van de lijdende Christus te maken. De uitbeelding van extreem lijden en de vanzelfsprekendheid van de publieke tentoonstelling daarvan, zegt ook iets over ons mensen. Als je er voor het eerst mee geconfronteerd wordt krijgt het iets sensatiebelusts. Als je ermee opgegroeid bent stompt het je af en is het nog maar de vraag of je echt meekrijgt wat hier nu eigenlijk wordt afgebeeld. Je ontwikkelt als het ware een emotionele immuniteit voor dit soort verschrikkelijke scenes. Het verzorgen van een Christuslichaam voelt dan als een daad van compassie en rechtvaardigheid; het ontroert me.

Wat zegt dat over Christus zelf? Ja, dat denken heeft nog een andere lading. De dood van Jezus is natuurlijk onomkeerbaar, en alle hulp komt te laat. Net zo goed als dat voor heel veel schrijnende situaties geldt waarin de mensheid zich – tragisch – verwikkeld heeft. Maar als het dan zo is, dat we met Pasen vieren dat Jezus is opgestaan uit de dood, wordt iets anders duidelijk. Niet wij genezen Jezus, maar Jezus is de ervaringsdeskundige bij uitstek. Daarom kan hij de mensen genezen van onrechtvaardigheid, egocentrisme en wreedheid, maar hij kan ook met recht van spreken troosten en mensen genezen van wanhoop en verdriet. Hij is de genezer die genezen kan omdat hij gewond is.